Kwestia polskiej pomocy dla Żydów w czasie Zagłady wydaje się być najlepiej przebadanym tematem w polskiej historiografii, zwłaszcza ostatnich dwóch dekad. Jednak dotychczasowe badania przynosiły szczątkową wiedzę i bardzo często podporządkowane celom ustalenia liczb pomagających i otrzymujących pomoc oraz ukazania cierpienia i strat poniesionych przez Polaków, którzy mimo restrykcji ze strony okupanta i nie zważając na możliwe konsekwencje,
ratowali Żydów. Mimo więc ogromnej skali zainteresowania badawczego (i nie tylko) tematem Polaków pomagających Żydom w czasie okupacji, wciąż brak jest publikacji ukazujących ten problem w szerokich kontekstach uwarunkowań okupacyjnych, uwzględniających specyfikę i jakość pomocy, sieci społeczne, zagrożenia czy kwestie logistyczne, a także samą codzienność i dynamikę relacji między pomagającymi a otrzymującymi pomoc.